काळ होता पन वेळ नाही आली होती भाग 7 चौकीदाराने जीपमधून सोडल्यानंतर मुकेश आणि कार्तिक ने त्यानंतरचा प्रवास पायी सुरू केला दुपारची वेळ झाली होती दोघांना पण खूप जोराची भूक लागली होती त्यांनी आपसात ठरवून भरून आणलेली शिदोरी खाण्याचे ठरवले मुकेश जाऊन बाटलीमध्ये जवळच असलेल्या तलावातून पाणी घेऊन आला आणि त्यांच्या गोष्टी सुरु झाल्या,मुक्या:- आर तुले रस्ता त माईत हाय न सामोर?कार्तिक:- व्हय व्हय त्याची काडजी नग करु मले समद माईत हाय पर फकस्त गडाच्या पायथ्या परत त्याच्या सामोर नाई.मुक्या:- ते बगु सामोर काय कराच त आदी तित परत पोचू मग पावू .कार्तिक:- व्हय चाल आटप लवकर .